WILLEMSTAD – Fractievoorzitter Quincy Girigorie heeft een brief geschreven en gestuurd naar de vaste commissie van Binnenlandse zaken van de Tweede Kamer over het slavernijverleden. Ook de minister en staatsecretaris van het ministerie van Binnenlandse Zaken en koninkrijksrelaties  hebben een afschrift gekregen.

Met de brief roept de PAR de Nederlandse regering en het parlement op om samen het slavernijverleden en de gevolgen daarvan daadwerkelijk onder ogen te zien en een nieuwe toekomst voor het Koninkrijk voor allen op te bouwen.

Ketenen

De PAR-fractie schaart zich achter het rapport ‘Ketenen van het Verleden’, dat op verzoek van de toenmalige minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties Kasja Ollongren was opgesteld. 

De conclusie van dit rapport luidt kort gezegd dat de Nederlandse Staat daadwerkelijk de rol die deze in de slavenhandel heeft gespeeld, alsook de consequenties hiervan die tot op heden in de Nederlandse samenleving en in het bij zonder in de Caribische gedeeltes van het Koninkrijk bestaan onder ogen moet zien, haar excuses hiervoor moet aanbieden en daadwerkelijk moet werken aan herstel.

Erkenning, excuus en herstel

De PAR schaart zich achter de aanbevelingen van het Adviesrapport. De Nederlandse Staat moet haar verantwoordelijkheid voor haar rol in de Slavenhandel erkennen, moet zich hiervoor verontschuldigen en moet werken aan herstel van de gevolgen daarvan in het Koninkrijk.

Quincy Girigorie ervaart de huidige relatie met Nederland als ongelijkwaardig. Als voorbeeld geeft hij de liquiditeitssteun aan Curaçao. “In mijn hoedanigheid als plaatsvervangend minister van Algemene Zaken verklaarde ik, dat er zijdens Nederland sprake was van ‘machtsmisbruik’ en dat ‘het hard nodig is dat wij een diepgaand gesprek voeren over hoe wij in de toekomst in het Koninkrijk met elkaar verder omgaan’. 

Er werd toen volgens Girigorie geen ruimte gegeven aan Curaçao om constructief bij te dragen aan meer op maat gesneden maatregelen die minder negatieve impact zouden hebben op onze samenleving als geheel, ‘de ware essentie van gelijkwaardigheid’.