Foto: Pixabay

WILLEMSTAD – Terwijl het coronavirus de wereld in een lockdown houdt groeit ook het aantal vragen over de besmetting. Want hoe is het om corona te hebben en wat voor impact heeft het op je leven? Caribisch Netwerk sprak erover met een ex-coronapatiënt.

Halverwege maart neemt het aantal besmette personen met COVID-19 (coronavirus) op Curaçao ineens rap toe. Binnen twee weken zijn er al zes mensen besmet geraakt. Bij alle besmettingen is er sprake van ‘buitenlandse besmettingen’: mensen die het virus in het buitenland hebben opgelopen. George* is daar één van.

“Ik heb echt geen idee waar ik besmet ben geraakt met het coronavirus”, vertelt George, die liever niet bij naam genoemd wil worden vanwege de kleine gemeenschap van het eiland. Hij is een van de inmiddels 14 positief geteste personen op Curaçao. “Inmiddels ben ik weer genezen verklaard.”

Terugvlucht voor sluiting grenzen
George vliegt, enkele dagen nadat de eerste besmetting op vrijdag 13 maart is geconstateerd op Curaçao, terug naar zijn eiland na een bezoek aan het buitenland. “Op dat moment mochten Curaçaoënaars nog gewoon terugkeren”, vertelt hij.

Enkele dagen later zou de grens, door een toename van het aantal coronapatiënten op het eiland, ook voor ingezeten gesloten worden. Voor en tijdens de terugreis heeft George helemaal geen gezondheidsklachten.

“Iedereen die terugvloog stond dicht op elkaar te wachten”

Omdat de maatregelen toen nog niet zo streng waren, stond iedereen die terugvloog nog dicht tegen elkaar aan te wachten in de rij om het vliegtuig in te gaan.

Ondanks dat het vliegtuig niet vol is en er dus genoeg vrije stoelen zijn, worden George en de andere passagiers door het vliegtuigpersoneel gesommeerd dicht naast elkaar te zitten. ‘Om zo het gewicht in de kist gelijk te verdelen’. “Het zou best kunnen dat ik daar besmet ben geraakt, maar echt zeker weten doe je het natuurlijk niet”.

Informatie bij aankomst op Hato
Bij aankomst op vliegveld Hato op Curaçao krijgt George samen met andere passagiers in kleine groepjes informatie van de GGD. “Wat we moesten doen als we griepklachten kregen. Er werd ons aangeraden om twee weken in quarantaine te gaan en ze vertelden dat de GGD ons regelmatig zou bellen om te kijken hoe het ging”.

Ook worden van alle passagiers hun naam en telefoonnummer genoteerd en krijgen ze een briefje mee met informatie. “Ik heb dit heel serieus genomen, maar het was zo vrijblijvend dat ik me zo kan voorstellen dat niet iedereen zich hieraan gehouden heeft.”

“Ik kan je vertellen dat is een heel onplezierige test”

Na enkele dagen begint George griepklachten te krijgen. Hij krijgt koorts. Hij meldt dat bij de GGD, die hem elke paar dagen belt om te vragen hoe het gaat. Als de koorts na vijf dagen nog niet weg is, komt het crisisteam van de GGD onder leiding van dokter Joe Alcalá van het Ministerie van Gezondheid (GMN) bij hem langs om een coronatest af te nemen.

“Ik kan je vertellen dat is een heel onplezierige test”, zegt George. “Voor de test gaan ze met een wattenstaafje in de neus en in de keel. In de neus ging nog wel maar in de keel was erg onprettig.” Van de laatste methode moet George tijdens de afname bijna kokhalzen.

Zorgen en privacy
Binnen 24 uur hoort George dat hij positief getest is en wordt hij op de hoogte gebracht dat dit nieuws de volgende dag tijdens de persconferentie vertelt zal worden.

“Toen ik hoorde dat ik positief was getest dacht ik ‘just my luck’ … nou ja, misschien beter om het in deze fase te krijgen, aangezien de meeste mensen het toch waarschijnlijk een keer moeten krijgen om immuun te worden.”

Angst of zorgen over zijn besmetting heeft George niet: “Nee, eigenlijk helemaal niet. Ik ben best wel gezond.”

“Je wordt meteen de paria van de maatschappij”

Meteen nadat George de uitslag heeft belt hij met zijn familie om hen op de hoogte te stellen. Zijn partner moet ook in quarantaine. Diezelfde avond kijkt George naar de persconferentie en het irriteert hem hoeveel persoonlijk details er over hem en de andere patiënten worden gegeven.

“Ik wil niet op het nieuws details horen waaruit mensen kunnen halen dat ik het ben, dan word je meteen de paria van de maatschappij.” Boos neemt George contact op met de GGD. Die belooft in het vervolg er scherper op toe te zien.

Elke dag controle door de GGD
De griepklachten van George verlopen mild. Hij heeft alleen lange tijd koorts, verder geen hoofdpijn en geen droge hoest. De gevreesde longontsteking blijft gelukkig uit.

Elke dag wordt hij gebeld en bijna elke dag krijgt hij bezoek van Alcalá of zijn team van de GGD om zijn ziekteverloop in de gaten te houden en zijn zuurstofgehalte in zijn bloed te meten.

‘Veel lof voor het GGD-team hoe ze met de patiënten omgaan’

Ook begint de GGD meteen een contactonderzoek. Iedereen met wie hij in aanraking is geweest wordt in kaart gebracht en opgedragen om ook twee weken in quarantaine te gaan.

Twee weken lang zit George afgezonderd in zijn huis. Vrienden droppen boodschappen af voor de deur en hij krijgt bijna elke dag bezoek van de GGD tot hij weer genezen wordt verklaard.

Hulp van omgeving
George zelf is erg tevreden met de begeleiding die hij kreeg van het crisisteam, al vraagt het volgens hem wel veel eigen verantwoordelijkheid van de patiënten. “Ik kan werken vanuit huis en ik woon alleen dus ik kon mezelf makkelijk afzonderen. Maar ik kan me voorstellen dat dit moeilijker is als je met meerdere mensen in een huis woont en geen mensen om je heen hebt die je helpen met bijvoorbeeld de boodschappen.”

Laatste stand van zaken op 15 april

Op dit moment telt Curaçao 14 positief geteste mensen op het coronavirus. Bij drie mensen is het virus nog actief waarvan een test nog steeds ‘inconclusive’ is. In totaal zijn er 323 mensen getest (9 april) met griepklachten. 29 mensen worden nog actief gemonitord komende uit contactonderzoek.

Van de 1500 Curaçaoënaars die terug zijn gekomen naar het eiland nadat de grenzen werden gesloten worden nog 120 gemonitord. De rest bleek na 14 dagen gemonitord te zijn coronavrij.

“Ik kan niet anders zeggen dan heel veel lof voor het GGD-team hoe ze met de patiënten omgaan, dat mag ook wel eens gezegd worden.” Vanochtend werd George nog gebeld door de GGD om bloed af te staan. De dienst gaat een eigen onderzoek starten naar bloedplasma.

Inmiddels maakt George het goed en mag hij zich net als andere Curaçaoënaars binnen de coronamaatregelen bewegen op het eiland.

Op de hoogte blijven van de ontwikkelingen op de eilanden en in politiek Den Haag? Abonneer dan net als andere lezers ook gratis op de wekelijkse nieuwsbrief.
(*) George is een gefingeerde naam. Zijn echte naam is bekend op de redactie.