WILLEMSTAD – Fleur de Marie, onder de Julianabrug, heeft de wijk vastgelegd voor het nageslacht in een eigen boek, met verhalen van bewoners. Afgelopen zaterdag droeg een deel van die bewoners het door hen geschreven stuk voor uit het boek ‘Kurá di Kuenta – Fleur de Marie’. 

In het boek staan verhalen en gedichten over hun jeugd, waarin de volkswijk ‘Fleur de Marie’ in Scharloo de hoofdrol speelt. 

Op deze manier is een belangrijk stuk mondelinge geschiedenis van Fleur de Marie vastgelegd, zoals de sociale verhoudingen tussen deze bijzondere volkswijk en de rest van Scharloo, de aanleg en het instorten van de Julianabrug en de dagelijkse activiteiten en beslommeringen in de buurt. 

Monumentenzorg

Stichting Monumentenzorg Curaçao heeft als initiatiefnemer Wintertuin Curaçao bij het project betrokken voor het begeleiden van de groep en de redactie van hun teksten, wat onder leiding van Crisèn Schorea heeft plaatsgevonden. 

De groep, die van huis uit niet uit schrijvers bestaat, ging net voor de pandemie van start, waarna het wat voeten in aarde had om ervoor te zorgen dat zij semi-online (via zoom) toch de sessies met elkaar konden voortzetten. 

Nu dat de boeken gedrukt zijn en het weer mogelijk is samen te komen hebben zij in de Sentro di Bario Fleur de Marie het resultaat aan hun buurtgenoten gepresenteerd. Na afloop zijn de boekjes aangeboden aan de schrijvers en aan diverse bibliotheken op het eiland.

De publicatie is mede mogelijk gemaakt door Stichting Monumentenzorg Curaçao, Ministerie OWCS en Vrienden Loterij Fonds. Met dank aan NAAM voor het gebruik van hun ruimte voor de sessies.

Veilige haven

Fleur de Marie komt naar voren als een veilige haven – men kan onderling ruzie maken, maar als een buitenstaander ruzie zoekt met één van hen, zoekt hij ruzie met iedereen. 

Er wordt kattenkwaad uitgehaald, getuige het stelen van limonade en ‘bakiou’. Groot verdriet als een ‘echte pop’, in plaats van een aangeklede lege fles, door de buurtkinderen wordt stukgemaakt. 

Aan de andere kant wordt ook veel gelachen. Iemand is verliefd op een jongen die aan de Scharlooweg woont – het klassenverschil is te groot, het kan niets worden.

Met bitterzoet gevoel ziet men toe hoe driekwart van de wijk moet verdwijnen om plaats te maken voor de aanleg van de Julianabrug, die een vaste verbinding zal vormen met Otrobanda. 

Met het nieuws dat de brug ingestort is, valt bij een van de schrijfsters een emmer uit haar handen. Ze was bevriend geworden met een aantal van de arbeiders en had ze hen net nog gegroet. 

Een andere schrijfster kijkt op 30 mei 1969 vanaf het balkon naar de rookpluimen in Punda en Otrobanda. Een koe die van de slacht ontsnapt zorgt voor wat vertier als zij in het Waaigat springt en daarna de hele wijk door rent. 

Met de verhalen van deze ‘Yunan di Fleur de Marie’ kleuren zij een stukje van de geschiedenis van Curaçao middels hun herinneringen. 

De eindredactie van ‘Kurá di Kuenta – Fleur de Marie’ is gedaan door Nifa Ansano en Lucille Berry-Haseth en de illustraties verzorgd door Rose-Ann Ignacio. Het is een gelimiteerde editie en zal niet in de boekhandels te koop zijn.