Uit je handen laten eten, ze aaien of zelfs oppakken en innig knuffelen. Dat toeristen ver gaan in het maken van selfies met wilde dieren, begrijpt Dirk-Jan Verdonk van World Animal Protection wel. "Het is heel aantrekkelijk. Maar voor de dieren is het bijna altijd slecht."
Het nationale park Maria Island in Australië laat sinds kort toeristen een verklaring ondertekenen dat ze geen wombats meer achtervolgen met een selfiestick. Eerder deed Nieuw-Zeeland iets soortgelijks. Volgens Dirk-Jan Verdonk zijn zulke maatregelen hard nodig. "Anders worden dieren afhankelijk van mensen en zijn ze niet meer in staat om voor zichzelf te zorgen."
Foute selfies
Uit eerder onderzoek van de WAP bleek dat veel selfies van toeristen met dieren niet deugen. Dat contact alleen al veroorzaakt dierenleed, zegt WAP. Volgens de organisatie is 40 procent van alle selfies met wilde dieren 'fout': er worden dieren aangeraakt, geknuffeld of op een andere manier niet goed behandeld.
Hij ziet het met lede ogen gebeuren in Zuid-Amerika, waar luiaarden uit bomen worden geplukt. Gevolg: levensbedreigende stress voor het dier. En ook op Aruba. Op de zogenoemde Flamingo Beach schuifelen de roze vogels tussen de toeristen door. Sommigen worden gevoerd en er duiken zelfs foto’s op dat ze worden opgetild.
Vroeger kon je ze rustig vanaf je strandstoel bewonderen. Daar is niks mis mee, meent Verdonk. "Maar ergens komt een omslagpunt en veranderen de dieren hun gedrag. Ze zoeken dan de mensen op die ze voeren. Op dat moment moet je je achter de oren krabben en zo’n plek eigenlijk gaan vermijden. Die is dan verpest."
Grijs gebied
Het is vaak een grijs gebied, weet Verdonk. "Vaak heb je als toerist niet eens door wat er fout aan is. Maar je kan een voedingspatroon verstoren en gebieden aantasten waar dieren terugkomen voor voedsel."
Toch is het volgens Verdonk is het niet per definitie slecht dat toeristen wilde beesten opzoeken. Je gaat de dieren en de natuur daardoor meer waarderen. Je kunt ervan leren. Maar hij kan talloze situaties opnoemen die de grens over zijn gegaan.
Magisch
Zwemmen met wilde dolfijnen, nog zoiets. "Als je toevallig een wilde dolfijn tijdens het snorkelen tegenkomt, is dat magisch. Niks mis mee. Maar zodra organisaties kunnen garanderen dat ze ergens zijn, kun je je afvragen of ze worden bijgevoerd. Dan staat het belang van de dieren niet meer voorop."
Soms is het vechten tegen de bierkaai, beseft Verdonk zelf ook. "Het maken van selfies heeft een enorme vlucht genomen. Er is een gigantische drang om jezelf te vereeuwigen met een dier. Dat willen we dan delen met zo veel mogelijk mensen om te laten zien hoe cool je bent. Als ontvanger denk je dan: als hij of zij het kan, kan ik het ook. Het is een heel krachtige dynamiek die moeilijk te doorbreken is."
Successen
Toch worden er volgens hem ook successen geboekt. "Tot een paar jaar geleden boden veel organisaties excursies aan waarbij je leeuwen en tijgers kon aaien. Net als op de rug van een olifant een tochtje maken. Maar het besef dat dit niet natuurlijk voor deze dieren is, wordt groter. Daarin zijn enorme slagen gemaakt. Maar er duiken altijd weer nieuwe dingen op waarbij de wilde dieren geen wilde dieren meer zijn."
