Toen de 21-jarige Hubert Fermina in 1969 zijn geboorte-eiland ­Curaçao verliet voor Nederland, had hij maar één doel: ooit terugkeren naar de Antillen als eerste zwarte bisschop. Maar Fermina keerde niet terug en werd ook geen bisschop.

Volkskrant | Hassan Bahara

Hij werd gehandicaptenverzorger, wethouder, Tweede Kamerlid, racismebestrijder, en hij leefde – na een tragisch kort huwelijk met een vrouw – tot aan zijn dood afgelopen mei met een man.

Hij had een veelkantig leven, dat in het teken stond van dienen en verzorgen, zegt zijn partner, Izaak de Bruijne.

Fermina werd geboren in een gezin met vijf kinderen. De sterkste band had hij met zijn diepgelovige moeder. Om haar te plezieren, ging Fermina naar het seminarie, met het doel ooit katholiek priester te worden.

Maar in het vrijgevochten Nederland ­begon hij te twijfelen…..

• lees verder in de Volkskrant