Foto: Pixabay

KRALENDIJK – Stichting Reclassering Caribisch Nederland (SRCN) wil een belangrijke rol spelen in het voorkomen van criminaliteit op de BES-eilanden, maar de klanten van de stichting hebben klachten. “Ik word door Reclassering geïntimideerd”, klinkt het in de rechtbank. “Ik bied me aan maar ik word weggestuurd”, zegt een veroordeelde.

Bij Reclassering hebben ze juist het gevoel dat er een hoog recidivepercentage is, ‘maar de harde cijfers ontbreken’, erkent Eric Sinke, directeur/bestuurder van SRCN.

T.J.* heeft er net 30 uren werkstraf opzitten na een vechtpartij: “Ik ben me drie keer gaan melden bij de Reclassering. Ik werd telkens weggestuurd met de mededeling dat ik gebeld zou worden. Dat gebeurt vervolgens niet. Na een jaar krijg ik een brief dat ik gelijk op kantoor moet komen, anders kom ik in de problemen. Nou, dat helpt je niet!”

Op 16 januari 2020 moest S.A.S.* voorkomen in de rechtbank. Ze klaagt tegen de rechter: “Ik word door de Reclassering geïntimideerd. Ze willen weten wat ik met mijn psycholoog bespreek. Dat hoef ik ze toch niet te vertellen? En dan dreigt mijn toezichthouder dat ze mijn dossier terugstuurt naar het Openbaar Ministerie. Als cliënt heb je geen wapen tegen de Reclassering.”

‘Ik word door de Reclassering geïntimideerd’ – klaagt S.A.S. in de rechtbank

Sinke zegt: “De kwaliteit van het reclasseringswerk op de BES-eilanden is hoog. We bieden ook trainingen aan. Maar uiteindelijk is niet proberen te recidiveren de verantwoordelijkheid van de cliënt zelf.”

Hij wil zichtbaar zijn in de maatschappij zodat de mensen weten wat de Reclassering doet. Mensen op Bonaire, Saba of Statia moeten begrijpen dat reclassering verplicht is voor de ex-gedetineerden.

Eric Sinke, directeur/bestuurder SRCN – foto: Nathaly Evertsz-Ipcedencia

“Nadat iemand uit detentie komt, staan we klaar om de overgang naar de maatschappij wat soepeler te laten verlopen. Maar de samenleving moet begrijpen dat we geen hulpverleners zijn. Dat snappen de mensen misschien niet helemaal.”

Over zijn eigen vermoeden dat de recidive redelijk hoog is, zegt Sinke dat er hard wordt gewerkt om aan de actuele cijfers te komen. Reclassering erkent ook dat ze te kampen hadden met een achterstand van de werkstraffen. “Vorig jaar hebben we een inhaalslag gemaakt wat betreft de werkstraffen. De cliënt is door de achterstand zeker niet gedupeerd”, meent Sinke.

Klanttevredenheid
Vanaf dit jaar heeft SRCN een zelfstandige subsidierelatie met het ministerie van Justitie en Veiligheid in Nederland. Ondanks dat de SRCN al langer een zelfstandige stichting was, liep de subsidieverstrekking tot nu toe nog via Reclassering Nederland.

Volgens Sinke merkt de cliënt en de reclasseringswerker in de praktijk niks van deze verandering. Toch is dit een mijlpaal. Hij ziet dit als blijk van erkenning door Nederland.

Maar hoe zit het met de cliënt? Heeft SRCN al eens een klanttevredenheidsonderzoek gedaan? “Daar hadden we voorheen geen geld voor, maar zo’n onderzoek staat voor dit jaar in de planning”, garandeert Sinke.

*De namen van T.J. en S.A.S. zijn bij de redactie bekend.