Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Twee zeecontainers vormen een verbinding tussen het Sint Elisabeth Hospitaal (Sehos) en het Curaçao Medical Center (CMC) in Otrobanda. 
Door die bovengrondse ‘sluis’ worden vrijdag een paar honderd patiënten overgebracht van het oude naar het nieuwe ziekenhuis.
Het draaiboek ligt klaar en de leden van het centrale coördinatieteam komen de komende week dagelijks bij elkaar om af te stemmen hoeveel en wat voor patiënten er zijn opgenomen in Sehos. ,,Sehos heeft 300 bedden, maar we gaan ervan uit dat er veel minder mensen zijn opgenomen, omdat bijvoorbeeld electieve operaties en ingrepen al niet meer zijn ingepland”, zegt Jeanne Bezstarosti die verantwoordelijk is voor het medische deel van de verhuizing van Sehos naar CMC. De eerste officiële patiënt gaat vrijdag om 7.30 uur door de passage die is gebouwd van twee containers. De rest volgt vanaf 8.00 uur.
In oktober is tijdens een oefensessie bepaald hoe lang het duurt om een ziekenhuisbed van de ene naar de andere kant te brengen. Op basis daarvan komt de verpleging om de zoveel minuten in beweging met een patiënt. Bezstarosti: ,,Daarbij krijgen we hulp van 40 Defensiemedewerkers. De passage loopt wat omhoog, zo’n zes procent, en dan komen die extra handjes van pas.” In de sluis is ook airconditioning aangebracht en aan beide uiteinden is beton gestort om de toegang te vergemakkelijken.
Extra aandacht is er in het draaiboek voor de pasgeboren baby’s van de couveuseafdeling en de patiënten van de intensive care. ,,Alles wat een kindje of de ic-patiënt nodig heeft gaat mee. Dus ook bijvoorbeeld zuurstof.” Bepaalde afdelingen, zoals de verloskamer, operatiekamers en spoedeisende hulp werken met een dubbele bezetting. Op beide locaties is verpleging en ander personeel aanwezig. Dat blijft zo tot alle patiënten in CMC zijn aangekomen.
Het draaiboek is met het stafpersoneel doorgesproken. ,,We bepalen vrijdag steeds wat het meest optimale moment voor elke patiënt is om te worden overgebracht. Daarvoor is de behandeld arts verantwoordelijk. Het centrale coördinatieteam heeft een vaste plek en communiceert op allerlei manieren, via mobiele telefoons, walkietalkies, maar ook bijvoorbeeld portofoons. Zo nodig wordt het verhuisplan aangepast.” Bezstarosti verwacht geen grote problemen. ,,Eigenlijk is het niet anders dan wanneer een patiënt naar een andere afdeling wordt overgebracht. Het verschil is dat het er nu heel veel zijn op één dag.” Met het draaiboek en de voorbereidingen zijn de risico’s tot een minimum beperkt. Alleen een onvoorziene gebeurtenis buiten het ziekenhuis, zoals een groot incident of ongeval, kan roet in het eten gooien. ,,In dat geval moeten we beslissen of het verstandig is om de verhuizing door te laten gaan.”
