Foto: Mark Vermeij

WILLEMSTAD – Het Sargassumwier, de nachtmerrie van natuurorganisaties als Stichting Uniek Curaçao en de Sea Turtle Conservation Curaçao, is hier gekomen om te blijven. Die conclusie trekt Dr. Mark Vermeij, wetenschappelijk directeur van de stichting Caribbean Research & Management of Biodiversity (Carmabi).

Tekst gaat verder na de video

 Door Roelie van Beek

De afgelopen weken stroomde vele tonnen ervan de baaien aan de noordkust van Curaçao binnen. Ard Vreugdenhil van de Sea Turtle Conservation Curaçao, nauw betrokken bij het opruimwerk, constateert dat de hoeveelheden deze keer meer waren dan ooit tevoren.

Graafmachines
Om de waterplantenmassa te verzamelen werden op Bonaire zelfs graafmachines ingezet. Bergen wier op Curaçao wachten nog op de trucks die het moeten afvoeren. Het water is niet meer transparant maar kleurt bruin van de plantenresten.

Schildpadden kunnen stikken door het wier. Foto: Carla Daniel

Sargassum vormt een groot probleem. Alles wat leeft verstikt eronder, ook het voedsel van schildpadden, zeegras. Grote vrees is dat de dieren zelf eronder terechtkomen en stikken omdat ze hun kop niet door de dikke laag wier kunnen steken.

Sea Turtle Conservation Curaçao heeft nog geen lijken geborgen. In andere delen van het Caribisch gebied wel, daar vonden de natuurbeschermers meerdere carcassen van schildpadden.

Vrijwilligers kunnen met moeite de bergen wier bijhouden. Foto: Roelie van Beek

Stank
Grote volumes sargassum brengen rottingsprocessen op gang en zorgt voor stankoverlast. Vermeij vergelijkt de stank met het dumpen van tienduizend kilo rottende tomaten in de achtertuin.

Sea Turtle Conservation Curaçao wijt het groeiende probleem aan de klimaatsverandering. Vermeij vindt dat iets te kort door de bocht, wel is het hem duidelijk dat het warmer wordende water zeestromen wijzigt. “Misschien de reden dat sargassumwier steeds vaker de kant van Curaçao uitkomt.”

Sargassumwier probleem in Caribisch Gebied

Het wier onleent zijn naam aan de Sargassumzee, een plek bij de Atlantische Oceaan ten oosten van Amerika. Het blijft daar in een draaikolk gevangen zitten. De afstroom van voedingsstoffen bij grote rivieren in Latijns-Amerika en algengroei zorgde echter voor een tweede plek met het wier. Die vormt de bron voor de problemen in de Curaçaose baaien zoals bij Ascencion.

Omdat er op de nieuwe plek geen draaikolk is die het wier in bedwang houdt, wordt het een speelbal van wind en stroming. Grote stukken breken af en drijven het Caribisch gebied in. Zo kan het voorkomen dat zo een massa richting Curaçao drijft.

Vermeij zou het wier liefst tegenhouden nog voor het de baaien binnenstroomt. “Maar je kunt moeilijk met bootjes aan de noordkant wier gaan scheppen, veel te gevaarlijk”, zegt hij. Ondertussen wordt geprobeerd met keringen het wier buiten de baaien te houden, met wisselend resultaat. “Er moet nog veel ervaring worden opgedaan met deze techniek.”

‘Mee leren leven’
We moeten leren leven met Sargassumwier, denkt Vermeij. “Je moet een strategie ontwikkelen, vergelijk het met schoonmaken van bermen. Het wier is hanteerbaar. Graafmachines scheppen het zo op en met trucks is het snel af te voeren.”